Is een meneer van de bank onmisbaar voor een iemand die wat vrij vermogen heeft en dat wil laten groeien? Bij ING vinden ze dat zeker, maar die banktypes hebben geen geheime kennis en ze moeten betaald worden. Ook als ze uw vermogen laten krimpen.
Is een meneer van de bank onmisbaar voor een iemand die wat vrij vermogen heeft en dat wil laten groeien? Bij ING vinden ze dat zeker, maar die banktypes hebben geen geheime kennis en ze moeten betaald worden. Ook als ze uw vermogen laten krimpen.
Hoe bereik je als bank hoogopgeleide vrouwen van onder de veertig die een hypotheek willen. ABN Amro heeft een truc bedacht: maak de man zonder kinderwens tot ‘loser’.
Gamma probeert met zijn uilskuikenspot de milieuvriendelijke klusser voor zich te winnen. Gevreesd moet worden dat het tegendeel wordt bereikt.
Bij Obvion begrijpen ze niet dat het streng selecteren van tussenpersonen en onafhankelijkheid elkaar slecht verdragen.
Blijkens de eDarling-spot willen mensen van niveau qua partner precies hetzelfde als hun lager opgeleide tegenhangers. Is eDarling dan wel echt een site voor mensen van niveau of meer voor mensen die graag zo tegen zichzelf aankijken?
Brand New Day doet zich in zijn spot voor als een soort actiegroep. De boodschap is dat ze moreel hoger staan dan de verzekeraars die besmet zijn door de woekerpolisaffaire. In werkelijkheid is het ook gewoon een commerciële club die een gat in de markt ziet.
NTI geeft nieuwe cursisten een forse korting en een koffiezetapparaat van LaVazza cadeau. Dat klinkt sympathiek, maar vanwaar opeens al die verwennerij. Commerciële bedrijven doen nooit iets puur uit liefde voor de klant.
Naar de website met dezelfde informatie als in de spot
Bij Centraal Beheer Achmea doen ze erg hun best om via een spot autobezitters zich te laten verzekeren bij het Apeldoornse concern. Dat is merkwaardig want auto’s verzekeren is een verlieslatende of in het gunstigste geval een marginaal renderende activiteit. Wat zit daar achter?
Misschien is Dierenlot een bonafide goede doelenstichting. Helaas is de manier van adverteren zeer onsympathiek, het jaarverslag te weinig toegankelijk voor het publiek en de relatie met WWAR volstrekt onduidelijk. Bovendien is door het ontbreken van een CBF-keurmerk vergelijken met andere stichtingen lastig.
In de eerste column van het jaar bespreek ik geen spot maar een trend: de verwarrende vercommercialisering van de goede doelensector. De grens tussen goede doelenorganisaties en bedrijven lijkt te vervagen. Dat valt vooral op in reclamespots. Hoe komt dat?